У вагоне раздзяўбаным
C
У турму вязуць мяне
G
Мае сьвет чатыры бокі
Am
Ды мяне няма нідзе
Як расплюшчыў свае вочы –
Сумна стала на душы.
Па шчаках пацеклі сьлёзы.
І я зразумеў тады,
Прыпеў:
Am
Чорны хлеб і гарбата –
C
Спадарожнікі самоты.
G
А мы ўсё шукаем шчасьця,
Am
Што завецца свабодай.
Вось сястрычка запытае:
“А дзе брацік мой, матуля?”
За жалезнымі дзьвярыма
У цеснай камеры бядуе.
Прыпеў:
Чорны хлеб і гарбата –
Спадарожнікі самоты.
А мы ўсё шукаем шчасьця,
Што завецца свабодай.
Сьвятло ў каморы згасне.
Тут і бойка распачнецца.
Маладога шчымяць вязьня,
Ды лязо яму ў сэрца.
Цела выкінуць на сьметнік.
Адляціць душа за сьмерцьцю.
Як чатыры бокі сьвету
Назаўсёды ў гэтым сьвеце
Прыпеў:
Чорны хлеб і гарбата –
Спадарожнікі самоты.
А мы ўсё шукаем шчасьця,
Што завецца свабодай.
Чорны хлеб і гарбата –
Спадарожнікі самоты.
А мы ўсё шукаем шчасьця,
Што завецца свабодай
